Bent u er straks nog en zo ja in welke rol?
#Gast column
STARTCOLUMN
Wim Bens
(Bens & Partners, pps expert Katapult)
Wim Bens werkt al ruim 35 jaar op het snijvlak van kennisinstellingen / onderwijsinstellingen en haar ecosysteem. En is daarmee al 35 jaar betrokken in de pps ontwikkeling. Als pps expert is Wim in verschillende rollen, als trainer, moderator, spreker, verbinder en aanjager al vele jaren actief betrokken bij het Katapult netwerk.
STOPCOLUMN
Het beroepsonderwijs van de toekomst vraagt om een nieuwe bestuurscultuur
“Tijdens een van mijn trainingen binnen een hogeschool vroeg ik de deelnemers of het CvB deze toekomst begrijpt, waarop de deelnemers unaniem met nee antwoordden”
Iedere onderwijsinstelling zal in de toekomst betrokken (moeten) raken in een uiteenlopende reeks aan publiek-private samenwerkingsverbanden (pps’en), waarin onderwijs, onderzoek en werkveld steeds meer verbonden, verweven en geïntegreerd worden. Dit stelt hoge en vooral nieuwe eisen aan management, directies en bestuurders. Niet reactief maar pro-actief. Zitten de juiste mensen wel op de juiste plek om dit mogelijk te maken?
De uitdagingen in de maatschappij, maar daarmee dus ook de uitdagingen waar ondernemers en bedrijven voor staan zijn uitermate complex en multidisciplinair. De oude aanpak werkt niet meer, het oude opgeleide talent heeft onvoldoende bagage en leven lang ontwikkelen wordt naar de toekomst nog belangrijker en tegelijk ingewikkelder. Leven lang ontwikkelen moet zich sneller aanpassen en vooral contextrijk en verbonden met de dagelijkse praktijk worden ingevuld. In gezamenlijke hybride leeromgevingen op pps basis.
Dit kunnen de instellingen niet alleen. Dit kan niemand alleen. We moeten dus nog veel meer dan normaal co-creëren, samenwerken en verbinden om het ook betaalbaar en haalbaar te kunnen maken en houden. Samenwerken over grenzen heen, met (nieuwe) partijen, misschien wel met “concurrenten” om het uiteindelijk samen mogelijk te maken.
Dit vergt nogal wat. Het gaat om nastreven van gezamenlijke ambities en doelen en het inrichten van gezamenlijke sturing en governance. Maar ook het inbrengen van gezamenlijke financiering, bijeenbrengen van faciliteiten en voorzieningen en deze ontsluiten. En vooral het nemen van gezamenlijke verantwoordelijkheid. Oud denken van “mijn en dijn” moet worden “wij, ons en samen”. Dit vergt een hele andere mindset en houding. Dit vergt andere werkwijzen en gedrag. Dit vergt andere organisatievormen. We worden onderdeel van een grotere netwerkorganisatie. Zijn de huidige bestuurders hier klaar voor of begrijpen ze deze toekomst zoals de deelnemers van mijn training aangaven niet en moeten ze plaats maken voor nieuw elan?
